پهنه بندی توان اکوتوریسمی دامنه های شمالی بینالود جهت تبدیل به ژیوپارک

شناخت جاذبه¬های طبیعی و پدیده¬های ژئوئومورفولوژیک در صنعت توریسم راهی به سوی توسعه پایدار و اشتغال زایی محسوب می شود. رشته کوه بینالود در ادامه رشته کوه البرز و در ناحیه شمال شرق ایران با روند شمال غرب - جنوب شرق قرار دارد که در اثرتصادم قطعه لیتوسفری ایران به زیر قطعه لیتوسفری توران بوجود آمده است. در این مطالعه برای ارزیابی توان اکوتوریسم دامنه¬های شمالی بینالود از روش ارزیابی چند معیاره (mce) بر مبنای منطق فازی استفاده شد. برای این کار پس از تعیین معیارهای موثر در طبیعت گردی و اکوتوریسم شامل شیب، جهت، ارتفاع، زمین شناسی، منابع آب، تراکم پوشش گیاهی، راه های دسترسی، فاصله از سکونتگاه های انسانی، وجود مناطق با ارزش طبیعی، تاریخی و فرهنگی، کاربری اراضی و فاصله از آبراهه ها و رودخانه ها تعیین شد. در مرحله بعد لایه های اطلاعاتی مورد نیاز گردآوری، آماده سازی و استاندارد شد. همچنین وزن عوامل با روش مقایسه زوجی (ahp) تعیین گردید و با استفاده از عملگر ترکیب خطی وزن داده شده (wlc) ، کلیه لایه¬ها تلفیق شدند و نقشه رستری توان اکوتوریسم تهیه گردید. در نهایت با استفاده از عملگر مطلوبیت ناحیه¬ای سرزمین (zls) مناطق با مساحت بالای 200 هکتار و ارزش سلول بالای 128 به عنوان مناسب¬ترین مناطق در محدوده مورد مطالعه جدا شدند. در این مطالعه مشخص شد که از کل مساحت محدوه مورد مطالعه 381 کیلومترمربع دارای بیشترین مطلوبیت برای طبیعت گردی است. انجام مطالعات جامع جهت شناسایی قابلیت¬های طبیعت گردی به ویژه ژئومورفوتوریسمی دامنه¬های شمالی بینالود با هدف توسعه گردشگری پایدار این منطقه پیشنهاد می¬شود.